رویکرد گزینشی غرب در قبال دیوان دادگستری بینالمللی
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۴۳۱۳۶
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از میزان؛ هنگامی که اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR) از سوی سازمان ملل در سال ۱۹۴۸ تصویب شد، به عنوان یک گام بزرگ به سوی جهانی صلح آمیزتر جشن گرفته شد.
با توجه به وحشتهای جنگ جهانی دوم، این اقدام پرتو امیدی بود که نشان میداد جهانی بهتر که در آن حقوق اساسی همه رعایت میشود، ممکن است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با این حال این رویا مدت زیادی دوام نیاورد و همان کشورهایی که رژیم جدید حقوق بشر را توسعه دادند و برای آن فشار آوردند، به سرعت شروع به نقض آن برای پیشبرد منافع خود، آسیب رساندن به دشمنان و گسترش منافع خود کردند.
آنها حتی به چندین کشور جنوب جهانی حمله کردند تا «دموکراسی» را برای آنها به ارمغان بیاورند و از «حقوق بشر» محافظت کنند.
با این حال، آنچه جدید است، رد آشکار چارچوب حقوق بشر غربی توسط جمعیتهای جهانی جنوب است.
کسانی که از زمان امضای UDHR بیشترین آسیب را از تجاوزات و دوگانگی شمال جهانی متحمل شدهاند، دیگر متقاعد نشدهاند که دولتها، نهادها و سازمانهای غربی میتوانند - یا به عبارت دقیقتر میخواهند - از حقوق اساسی خود محافظت کنند؛ آنها اکنون این طیف را همانگونه میبینند که هستند: بی اثر، دوگانه، و مهمتر از آن خطرناک.
رویکرد گزینشی در قبال دیوان دادگستری بینالمللی
غربیها درباره زمان حمایت از دیوان کیفری بسیار گزینشی عمل میکنند؛ مطمئنا آنها از محاکمه آفریقاییها از سوی دیوان کیفری بینالمللی حمایت کردند، اما هرگز به دادستانهای آن اجازه ندادند که به جنگها یا برنامههای شکنجه غیرقانونی خودشان نزدیک شوند و در واقع، آمریکا حتی یک کشور طرف این دادگاه نیست.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: حقوق بشر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۴۳۱۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
همه چیز درباره ثبت اختراع در سطح جهانی یا پتنت بینالمللی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ پتنت بینالمللی یا اختراع ثبتشده بینالمللی، به مخترعان اجازه میدهد تا اختراع خود را در چندین کشور به طور همزمان ثبت کنند. این امر از حقوق مالکیت معنوی اختراع در برابر کپی و سوءاستفاده در سطح جهانی محافظت میکند.
شرایط ثبت پتنت بینالمللی
اختراع باید جدید، غیر بدیهی و دارای کاربرد صنعتی باشد.
اختراع نباید شامل مواردی مانند اکتشافات علمی، روشهای درمانی، ایدههای مجرد و نرمافزار باشد.
اختراع باید به طور کامل و روشن در اسناد پتنت شرح داده شده باشد.
مخترع باید حق ثبت اختراع را داشته باشد.
روشهای ثبت پتنت بینالمللی
سیستم پتنت اروپایی (EPC)
این سیستم به شما امکان میدهد تا اختراع خود را در 38 کشور عضو کنوانسیون پتنت اروپا (EPC) به طور همزمان ثبت کنید.
معاهده همکاری در زمینه اختراع (PCT)
این معاهده به شما امکان میدهد تا یک درخواست پتنت واحد را برای اختراع خود در چندین کشور عضو PCT ثبت کنید.
ثبت ملی در هر کشور؛ شما میتوانید اختراع خود را به طور جداگانه در هر کشور به صورت ملی ثبت کنید.
مزایای ثبت پتنت بینالمللی
محافظت جهانی از اختراع؛ پتنت بینالمللی از اختراع شما در برابر کپی و سوءاستفاده در سطح جهانی محافظت میکند.
انحصار در بازار؛ پتنت به شما انحصار در تولید، استفاده، فروش و عرضه اختراع خود در کشورهای ثبت شده برای مدت زمان محدود میدهد.
جذب سرمایهگذاری؛ پتنت میتواند به شما در جذب سرمایهگذاری برای توسعه و تجاریسازی اختراع خود کمک کند.
افزایش ارزش اختراع؛ پتنت میتواند ارزش اختراع شما را افزایش دهد و به شما در مذاکرات مربوط به مجوز و فروش کمک کند.
هزینه ثبت پتنت بینالمللی
هزینه ثبت پتنت بینالمللی به عوامل مختلفی مانند کشورهایی که میخواهید اختراع خود را در آنها ثبت کنید، نوع اختراع و پیچیدگی آن بستگی دارد. به طور کلی، ثبت پتنت بینالمللی میتواند پرهزینه باشد.
پتنت بینالمللی به مخترعان یا صاحبان ایدههای جدید و خلاقانه که واجد شرایط ثبت اختراع باشند، تعلق میگیرد. مخترعان میتوانند افراد حقیقی یا حقوقی مانند شرکتها و دانشگاهها باشند.
انتهای پیام/